Ik koester…

Ik koester de hand
die je reikte
toen enkel mijn hoofd
nog boven water stak

Ik koester de blik
die je me gunde
toen enkel nog tranen
mijn spreken brak

Ik koester de glimlach
omheen je lippen
toen enkel een grijns
alles was wat ik bezat

Maar meer dan dat
ik koester je liefde
die maakte dat
ik alle pijn vergat

© 06-10-2005

als straks…

als straks
het laatste blad
gevallen is
blijven enkel nog
wintertakken
over
waarop
met veel geduld
en zonneliefde
nieuw leven
kan beginnen

als straks
jouw winteradem
mijn bestaan vereist
om verder te durven leven
laat het dan niet
vergeefs geweest
maar hoopvol toekomst zijn

© 06-10-2005