Sonate

in het maanlicht van herinneringen
zullen harten samenkomen
vergeven en vergeten
na regen komt zonneschijn
na storm stilte

ik zou zo graag
woorden koesteren
die nooit worden uitgesproken
omdat ze vaak zo eenzaam zijn
als een kinderziel
temidden volwassen dromen
onwennig
in hun omgeving

© 19-08-2005

Beloof me dan

en als ik dan geborgen ben
veilig
onder moeder aarde
de laatste traan gedoogd
en jij
starend
eenzaam
op het einde van de hand
die naar de zee reikt

beloof me dan
niet te wenen
noch te rouwen
maar zachtjes wiegend
op de golven
van wat eens bereikbaar was
dankbaar los te laten

© 19-08-2005