Mijn bank in het park
op mijn bank in het park
met koude voeten en een stijve rug
en mijn vrienden tel
dan plooit m’n glimlach tot bittere ernst
ik zal ze tellen op de vingers
van m’n ene hand
terwijl m’n andere nutteloos hangt
langsheen de spiegel van m’n dromen
ik zal de ochtendbladeren schoppen
't bedauwde gras vertrappelen
een starende baby doen schrikken
en verkleumd weer verdergaan
tot de nacht zich over mij ontfermt
en ik mijn voeten strek
op mijn bank in het park
© 13-07-2005
Nota:
De aanhef heb ik "geleend" uit een roman van Aster Berkhof...