Novemberpijn

Een halfbevroren traan
bengelt
weifelend even
valt dan langzaam neer
op de koude steen

Verkleumde handen
wieden onkruid
tussen uitgebloemde stengels
zijn blik vertroebelt telkens
bij elke regendruppel
op de koude steen

Haar foto glimlacht dankbaar
verjaagt heel even weer die pijn
dan staat hij op
neemt wenend afscheid
terwijl de regendruppels vallen
op de koude steen

© 18-10-2005